Wczesne lata poetki
Julia Hartwig urodziła się 14 sierpnia 1921 roku w Lublinie. Jej rodzice do 1918 roku przebywali w Rosji, ponieważ rewolucja bolszewicka zmusiła rodzinę Hartwigów do przeniesienia się z Polski. Dzieciństwo Julia Hartwig spędziła jednak w Lublinie. Jej
rodzina mieszkała przy ulicy Staszica 2, a następnie na Krakowskim Przedmieściu.
Julia Hartwig rozpoczęła swoją edukację w szkole podstawowej, która mieściłą się przy archikatedrze w Lublinie. Później naukę kontynuowała w Gimnazjum im. Unii Lubelskiej, gdzie zetknęła się z Anną Kamieńską, Hanną Malewską i Anną Szternfinkiel. Debiut poetki miał miejsce w 1936 roku w międzyszkolnym piśmie literackim „W Słońce”. W tym czasie miała okazję poznać Jerzego Pleśniarowicza, Józefa Łobodowskiego i Józefa Czechowicza, który był recenzentem jednego z jej pierwszych utworów. W 1939 roku zdała maturę.
Twórczość autorki
Dorobek literacki poetki obejmuje kilkanaście zbiorów poezji i prozy poetyckiej oraz monografie, eseje, tłumaczenia, a nawet książki dla dzieci. Napisane przez nią utwory to między innymi:
- Pożegnania (1956),
- Błyski (2002),
- Bez pożegnania (2004),
- To wróci (2007),
- Jasne niejasne (2009),
- Gorzkie żale (2011),
- Mówiąc nie tylko do siebie (2003),
- Pisane przy oknie (2004),
- Apollinaire (1962),
- Gerard de Nerval (1972),
- Pierwsze przygody poziomki (1961) oraz wiele wiele innych